|
Adaptacja „Starej Plebanii” w Grybowie na cele muzealne. Koncepcja architektoniczna wraz z badaniami historycznymi i stratygraficznymi. |
|
architekt Nowy Sącz, Nowy Sącz architekt, biuro projektów Nowy Sącz, projekty, projekty domów jednorodzinnych, projektowanie architektoniczne, projektant Nowy Sącz,
|
|
Budynek grybowskiej plebanii powstał zasadniczo w dwóch fazach. Pod koniec XVII wieku wzniesiono parterowy dom o konstrukcji zrębowej, założony na planie prostokąta, częściowo podpiwniczony, z dwoma traktami pomieszczeń, z czterospadowym dachem krytym gontem. Pozostałością tej fazy budowy jest skrzydło zachodnie obecnej budowli. W połowie XIX wieku dobudowano drewniane skrzydło, jednotraktowe, na planie wydłużonego prostokąta, z pomieszczeniami w układzie amfiladowym, nakryte dachem dwuspadowym z okapem. Wówczas też odnowiono pomieszczenia, wyremontowano kominy i piece. Remont jakie przeprowadzono pod koniec XIX wieku nie wpłynął na kształt zewnętrznej bryły, choć w dużym stopniu zaważył na jego wyrazie stylowym i estetycznym. W czasie tych prac podmurowano i otynkowano ściany, kryjąc tym samym drewnianą konstrukcję, wymieniono podłogi, pomalowano ściany, dach pokryto blachą. W latach dwudziestolecia międzywojennego zmieniono układ wewnętrznych pomieszczeń w skrzydle wschodnim i dodano portyk kolumnowy wsparty na czterech kolumnach z drewnianym zadaszeniem i szczytem. Późniejsze remonty miały jedynie charakter doraźny. Projektuje się adaptację budynku starej plebanii na cele muzealne wraz z zapleczem dydaktycznym i gospodarczym. W projekcie zachowuje się istniejący układ pomieszczeń, z możliwością wprowadzenia zmian nie naruszających pierwotnego (historycznego) podziału pomieszczeń, w szczególności w odniesieniu do części starszej budynku. Cześć najstarszą dwutraktowego budynku, pochodzącego z końca XVII wieku przeznacza się na ekspozycje muzealną. Wykorzystując amfiladowy układ pomieszczeń do prowadzenia kierunku zwiedzania eksponatów przedstawianych w poszczególnych salach. Główne wejście do muzeum będzie prowadzone przez istniejące wejścia zadaszone portykiem kolumnowym pochodzącym z 1926 roku, do pomieszczenia sieni, gdzie projektuje się stanowisko z muzealną kasą biletową. Dodatkowe wejście dla osób niepełnosprawnych będzie prowadzone przez istniejące drzwi zlokalizowane na elewacji północnej. Projektuje się likwidację istniejących w tej części budynku dwóch łazienek. Jedna z nich po demontażu późniejszych (powojennych) ścianek powiększy nam salę ekspozycyjną. Druga z tych łazienek powstała w okresie międzywojennym będzie stanowiła magazyn pomocy muzealnych takich jak krzesła składane. Przewiduje się w głównej sali ekspozycyjnej organizowanie prelekcji, konferencji itp. W XIX wiecznym skrzydle budynku plebani (część niższa budynku) projektuje się zaplecze muzealne powiązane funkcjonalnie z częścią ekspozycyjna muzeum. W sali najbliżej znajdującej się części ekspozycyjnej projektuje się salę dydaktyczną ze stanowiskami komputerowymi do prezentacji multimedialnej. W następnych pomieszczeniach projektuje się zaplecze magazynowe, WC udostępnione dla osób niepełnosprawnych, pomieszczenie porządkowe. W części wschodniej tej części budynku projektuje się małe mieszkanie służbowe. Istniejące piwnice zlokalizowane pod północno wschodnią częścią, najstarszego fragmentu budynku po wykonaniu prac konserwatorskich nie będą funkcjonalnie wykorzystane. Ze względu na stan techniczny stropów nie przewiduje się wykorzystania przestrzeni strychu nieużytkowego. mgr inż. architekt Mariusz Basiaga |
